Verbazing, emotie en het weer van deze week..
Verbazingwekkend?
Nou, nee hoor, het verbaast me niets en dan ook helemaal niets dat de banken boeterente in rekening brengen aan mensen met een hoog spaarsaldo, ze motten toch wat om nog iets aan de clientèle over te houden toch?
Sparen heeft dus geen zin immers het kost je geld in plaats van dat het iets oplevert.
Mar dat dat boeventuig het in het hoofd heeft gehaald om de spaarcentjes van goede doelen met boeterente te belasten, dát gaat mij echt te ver maar: ook dat verbaast me niets.
Banken zijn nu eenmaal instituten die maar doen wat ze willen, althans zo zie ik het. Ze zullen heus wel binnen de regels blijven maar schaamteloos ons gedoneerde geld aan goede doelen deels afnemen? Waar halen ze het gore lef vandaan zeg!
Ik uit mij bewust nogal grof omdat het ook een grof schandaal is.
Een driewerf bah voor deze hufterigheid!
Zo, dat is eruit!
Emoties:
Sjonge, zo af en toe kan ik zomaar heel erg emotioneel ergens op reageren. Hoe dat kan? Ik heb werkelijk geen idee. Ik ben opgegroeid in een tijd dat huilen niet bestond voor het mannelijk gedeelte van de mensheid. Viel je hard op je snufferd: niet zeuren en doorgaan. Voelde je je tekortgedaan: jammer dan, volgende keer beter. Huilen bij op tijd naar bed moeten gaan had ook geen enkel effect, tijd is tijd.
Maar nu? Ik zie wel eens filmpjes op internet waarbij bijvoorbeeld een oma enorm wordt verrast door haar kleinkinderen, die oma huilt en ik zit met tranen in mijn ogen te kijken.
Of die wielrenner uit Canada, Hugo Houle, die afgelopen week een moeilijke etappe in de Tour wist te winnen. Onderweg werd ons door de verslaggeving verteld dat hij altijd samen met zijn broer trainde maar 10 jaar geleden werd zijn broer plots doodgereden door een passerende auto, een dronken automobilist.
Al die tijd had Hugo zich gefocust op een touretappe ter nagedachtenis aan zijn broer en nu was het dan zover. Hij kwam alleen over de streep en ik zag de grimas op zijn gezicht, zeer emotioneel. Ik had me daar een partij kippenvel en natte ogen!
Het zal wel met mijn leeftijd te maken hebben. Schaam me er niks voor.
Het weer:
Hahaha, wat kunnen wij Nederlanders toch verschrikkelijk overdreven reageren op het weer. Twee dagen tropische warmte en werkelijk alles en iedereen is en rep en roer en dat terwijl je je met dergelijk weer gewoon koest moet houden. Natuurlijk, het was bij mij in Zeeland meer dan 38 gaden, best pittig maar om nu zo overdreven te reageren op die warmte, gaat mij echt te ver. Ik heb familie in Zuid-Spanje, daar is het drie maanden lang meer dan 40 graden in de middaguren. Ik heb het zelf meegemaakt en ja, best lastig voor een zware Nederlander als ondergetekende. Maar 3 maanden of 2 dagen maakt toch wel het verschil. Niet zeuren mensen! Veel drinken en niet te veel doen! Siësta is mijn devies! En een lekkere Cubata!