Ik geniet al 64 jaar van een leven vol vrijheid, geen angsten, geen bevingen. De hoogste vorm van angst en beven zijn vlinders in de buik en de kriebels als ik als kind naar de tandarts moest bijvoorbeeld.
Zenuwen voor een proefwerk op school of nét voor een sollicitatiegesprek en wat te denken van het afrijden. Allemaal bekende angsten.
Later, ouder geworden (letterlijk en figuurlijk), toch wat meer angst en verantwoordelijkheid gekregen en genomen. Mijn 2 jongens in hun eerste levensjaar, ik heb geslapen met één oor open. ’Ademt ie nog?’ Toch maar even kijken en constateren dat je vrees onterecht bleek. De heren waren voortreffelijke slapers als baby en nu nog!
Al met al kan ik constateren een vrij zorgeloos leven te leiden en dat stemt me blij.
Zo zeg ik vaak: ‘blij dat m’n wiegje hier heeft gestaan.’
Want hoe anders is het in Verweggistan?
Eerst maar even dicht bij huis. De terreur. Aanslagen zijn er geweest in het korte verleden in bijvoorbeeld België (vliegveld Zaventem en het metrostation), nog maar 5 jaar geleden. De aanslag in Parijs (restaurant Bataclan), nog maar 6 jaar geleden. De aanslag in Utrecht in de tram, 2 jaar geleden. De wereld, althans onze wereld, de Westerse wereld staat dan gigantisch op zijn kop. En meer dan terecht hoor, laat dat vooral duidelijk zijn!
Maar dan, wat verder weg van ons bed. Één voorbeeld maar van de velen: Afghanistan, 10 dagen geleden een aanslag met een bom op een meisjesschool. Inmiddels meer dan 60 doden geteld, meisjes van tussen de 11 en 16 jaar. Dit raakt me maar hoe raakt dit de Westerse wereld? Natuurlijk wordt er verslag van gedaan, wat artikelen in de meeste kranten zijn terug te vinden, foto’s op social media van vooral huilende nabestaanden op zanderige ondergrond.
Liggen wij daarvan wakker?
Dat zou wel moeten maar ik vermoed dat bij velen het een Verweggistan verhaal is. Het wordt gelezen, we slaan de bladzij om, we kijken er niet van op want het is al de zoveelste aanslag daaro.
Mij doet het wel zeer. Als ouder, als vader, als man van vrouw.
Zo vraag ik mij af wat de impact op ons zou zijn als zo’n aanslag in Amsterdam, Brussel, Parijs of Washington zou hebben plaatsgevonden. Vul het antwoord zelf maar in.
En daarom realiseer ik mij elke dag weer die vrijheid die ik mag genieten, zonder angst en beven. Juist omdat mijn wiegje hier heeft gestaan.
Geniet van je vrije weekend!